اعظم طالقانی

اعظم طالقانی هم رفت.

همه جا بود. در کتاب مهین محتاج خانم چادری سرخ و سفیدی بود که بچه معلول داشت. در کتاب های بلقیس سلیمان بود. در خاطرات محمد منتظری انجا که نگذاشت تنهایی به تظاهرت برود حضور داشت. بین جمع های ملی مذهبی حضور داشت. نشریه اش پیام هاجر بود و هر ۴ سال یکبار برای انتخابات ریاست جمهوری اسم‌مینوشت بلکه بتواند شورای نگهبان را مجبور کند کلمه رجال را در اصل ۱۱۵ قانون اساسی تفسیر کنند.

زندگی خوبی داشت به قول عمادالدین باقی هم مادر بود هم مبارز.

چندتا دیگر از نسل اینها مانده اند؟ از زنانی جنس هاله سحابی و اعظم طالقانی؟