این همه من

گفتم گمم بین این همه من. گم کرده ام خود واقعی ام را و نمی فهمم ادمی بذله گو و دوست داشتنیم یا گوشه نشینی ساکت. زنی نیازمند تحسینم یا مردی قوی و مستقل. منتقدی باهوشم یا همدلی مهربان. عاشقم یا عاقل.سرگردانم بین این همه تصویر.

گفت زود آمدی مولانا در هفتادسالگی دنبال خودش میگشت و خود را نیافته بود.

دیروز که تست mbit میدادم و خیلی زود ویژگی شخصیتی پسرم و دیگر اطرافیانم را یافته بودم ولی خودم نمیدانستم درون گرایم یا برون گرا. ادراکی یا قضاوتگر. تفکری یا احساسی. دوباره فهمیدم چقدر محاصره شدم بین نقابها و سایه ها و چقدر تشخیص چهره واقعیم سخت است.

آن لحظه بود که دلم عجیب هوایش را کرد. نه برای اینکه او جواب سوالم را داشت شاید برای اینکه او یکی از معدود کسانی بود که به جواب این سوال علاقمند بود.

دفترچه ممنوع...