بلند شو

خوب آره، صد البته که حال آدم بد می شود. هرکس دیگری هم بود حالش بد میشد و دچار احساسات آشفته ساز میشد.

اما دخترم، خوشگلم، عزیزم، فدای گریه های دردناک و غمگینت شوم، فرق آدمها و عیار قوت روح ادمها همین جاها روشن می شود. یکی می نشیند کنج خانه وکز می کند. یکی سنگینیش را با خودش حمل می کند و خسته و بی حوصله دراز می کشد روی تخت و برای پسرش سی دی می گذارد که مزاحم غمهایش نشود. دیگری پرخاشگر می شود و به دیگران حمله می کند.

اما برای تو که خیلی وقتها مثل یک دخترک کوچک پشت سر مادرت قایم شده ای. حالا وقتش است  که بیایی جلو و سینه ات رو جلو بدهی و صحبت کنی. حرف بزنی.

درکت می کنم، اعتمادت شکسته، معصومیت روحت زخم خورده، دنیای امن اطرافت تیره وتار شده. اما تو یک زن بالغی. یک مادر بالغ سی و چند ساله که باید قوی باشد.

بلند شو بانو، تمام کن این زمزمه های کودکانه ای که حمایت مادر و پدر را از دیگران طلب می کند.

کسی که رفته، کسی که خودت خواسته ای که نباشد. کسی که باید می رفت، هرگز بر نمی گردد. اگر هم بر گردد دردی را دوا نمی کند.

خوب می دانی که اگر بود هم هرگز نمیتوانست به درستی «ن» مساله و درد را بفهمد و درمان پیشنهاد کند. تو فقط بودنش را به خاطر حمایتش می خواهی به خاطر چهره ای که در هم می رود، غمی که روی صورتش می نشیند و دردی که گویا به استخوان او هم می رسد.

تمام کن این حمایت طلبی و مهر طلبی را . تو خود منبع حمایت از دیگرانی. قوی باش. عزیزم. دخترک کوچکم قوی باش. تو را به خدا قوی باش. آرکه تایپ معصومت را در صندوقچه بگذار با جنگجویت جلو برو. مطمئن باش حالت خوب می شود.

پی نوشت: بچه ها تکنیک ای اف تی برای تخلیه انرژی های منفی عالیه. این نقاطی که در چهره این اقا علامت گذاری شده رو ارام ضربه می زنید و هیجانات منفیتون بابت یک موضوع رو می گید تا جایی که به صفر برسه. البته اولش باید به کنار دستتون ضربه بزنید و بگید اگرچه امروز فلان اتفاق افتاد اما من خودم را خیلی دوست دارم.