این هفته

ده دقیقه تا دوازده نیمه شب مانده و فردا هفته جدید شروع میشه

هفته جدید با کلی کار اداره و یه لایحه دفاعیه سخت.

با کار لذت بخش داوری مقالات

با وظیفه خودخواسته تموم کردن مقاله کودک ازاری

با پیگیریهای الزامی برای گرفتن گواهینامه موقت دکترا.

با عروسی علیرضا پسر داییم که بیست و شش  سال قبل  من و اون و همزادم، یکی از بدترین خاطرات زندگی رو باهم تجربه کردیم و برای اون این تجربه تلخ  یه بار دیگه تو نوجوانی تکرار شد.

حالا قراره که با یه خانم دکتر خیلی خوب و  عزیز ازدواج کنه تا انشالله پایانی باشه برای همه کابوسهای کودکیش

--

نتیجه ازمون تعیین صلاحیت برای تدریس در یکی از دانشگاهها اومد، با اینکه یکی از سه تا کتاب رو نخونده بودم و اون دوتای دیگه رو نصفه خونده بودم، رتبه ام زیر بیست شد. خدا رو شکر.

اما تجربه ای که این روزها اموختم این بودکه..

نه ولش کن هنوز فکر کنم زوده درباره اش حرف بزنم.

مریم، فرزانه، ستاره دعاتون میکنم همیشه.

یاحق