خانه از غیر بپرداز

آدم چه بکند که احساس پینوکیو بودن و حماقت نکند و به خاطر سکوتش و عدم اعتراضش هرروز تلخ تر و غرغروتر نشود

از طرف دیگر عذاب وجدان و احساس گناه بابت ناراحتی دیگری هم نداشته باشد.

و خود اینکه یک نفر با رفتارهای نامتعادل و غیرقابل اتکایش سهمی به بزرگی هزاران چرا و اما در ذهنت اشغال کرده باشد ایا دلیل خوبی نیست برای فاصله گرفتن؟

اینکه تو برای گفتن عادی ترین جمله ها هم باید هی فکر کنی مبادا سوءبرداشت کند یا برنجد ایا نشانه روشنی نیست برای فرسایشی شدن این رابطه؟

کاش تمام شود بی حاشیه بی دلخوری با تفاهم.

دلم میخواهد نه من ناراحت باشم نه او، ذهنمان آزاد باشد و ارزوهایمان را پی بگیریم ولی دیگر نگذارم به من آسیب بزند.

دفترچه ممنوع...