المنه لله

برای من که هیچگاه، فرزانگان دور و برم از قالب اتو کشیده ی عقلانیتشان بیرون نیامده اند، شاه بیت این غزل این بیت است؛

المنه لله که چو ما بی دل و دین بود

آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم.